-
1 przełamać
глаг.• одолевать• переломить• победить• побеждать• побороть• превозмочь• преодолевать• преодолеть• проломить• разломить• сломить* * *przełam|ać\przełamaćie, \przełamaćany сов. 1. переломить;2. сломить; преодолеть;\przełamać przeszkody преодолеть препятствия;
3. полигр. переверстать;● \przełamać pierwsze lody разбить (сломать) лёд+1. złamać, rozłamać 2. pokonać, zwalczyć
* * *przełamie, przełamany сов.1) переломи́ть2) сломи́ть; преодоле́тьprzełamać przeszkody — преодоле́ть препя́тствия
3) полигр. переверста́ть•Syn:
См. также в других словарях:
przełamać — dk IX, przełamaćmię, przełamaćmiesz, przełamaćłam, przełamaćał, przełamaćany przełamywać ndk VIIIa, przełamaćmuję, przełamaćmujesz, przełamaćmuj, przełamaćywał, przełamaćywany 1. «naciskając, uderzając, zginając rozdzielić, rozerwać coś na dwa… … Słownik języka polskiego
opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś … Słownik języka polskiego
przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… … Słownik języka polskiego
